De toekomst van reizen

Read in English

Als ik in mijn caravan op een camping niet al te ver van Schiphol zit, kan ik niet anders dan de grote hoeveelheden vluchten opmerken. Ik vraag me af hoeveel passagiers er zijn die op vakantie gaan, of terugkeren. De corona-pandemie heeft ons laten zien hoe kwetsbaar we zijn geworden als wereldbevolking. We houden ervan om plekken te verkennen die zo veel mogelijk afwijken van wat we gewend zijn. Het lijkt altijd dat we daarvoor ver moeten gaan en aangezien we niet veel tijd hebben willen we er zo snel mogelijk zijn. Dus stappen we in tot de rand volgepropte vliegtuigen, zodat de prijzen zo laag mogelijk kunnen blijven, om te komen waar we heen willen.

De ideale manier om ziekten van het ene deel van de wereld naar het andere te brengen.

Natuurlijk maak ik het een beetje te simpel, maar dat maakt het gesprek een stuk makkelijker. Laat me er snel aan toevoegen dat ik niet tegen reizen ben. Ik vind het zelfs heel belangrijk. Tijdens het reizen vergroten we onze kennis van de mensen, de cultuur en/of de natuur van een plek die we bezoeken. Mensen zijn over het algemeen bang of eenkennig voor dingen die ze niet weten.

Een goed voorbeeld is Saoedi-Arabië; ik heb daar zo’n vijf maanden gewoond en heb sinds mijn verblijf een heel andere kijk op het land. Met pandemieën en klimaatverandering in het achterhoofd kan het interessant zijn om na te denken over een nieuwe manier van reizen.

Een term die ik onlangs tegenkwam is slow travel. Dat is echt dé manier om kennis van een plek te vergroten. Door voor een langere tijd op dezelfde plek te blijven, terwijl je je onder de lokale bevolking begeeft, leer je echt op een ander niveau. Zonder de term slow travel te kennen deed ik in 2017 al iets soortgelijks. Ik werkte als vrijwilliger in twee nationale parken in de VS. Ik merkte hoe leuk ik het vond om dat nationale park van binnen en van buiten te leren kennen. Sindsdien neem ik meer de tijd wanneer ik reis.

Ik weet dat veel mensen niet zullen worden overgehaald om over te stappen op een dergelijke manier van reizen. Zelfs mijn eigen familie trekt de wenkbrauwen op als ik over dit soort dingen praat. Maar ik weet dat er mensen zijn die open staan om hun manier van kijken naar de wereld te heroverwegen of dat al een paar jaar doen.

Hier zijn mijn ideeën over de manier waarop we over de wereld reizen kunnen veranderen. Het is iets dat ik zoveel mogelijk zelf probeer te doen. Ik wil echter wel benadrukken dat het belangrijk is om andere mensen niet op hun keuzes aan te spreken. Ik zeg nooit nooit, misschien vlieg ik in de toekomst maar voor een korte tijd naar een bestemming. Zoals ik in eerdere blogs heb gezegd, moet iedereen beslissen wat ze kunnen en willen doen en iedereen heeft het recht om zijn guilty pleasures te hebben. We kunnen niet voor anderen beslissen wat ze wel en niet moeten doen om van deze wereld een betere plek te maken.

Probeer een voorbeeld te zijn in plaats van anderen te vertellen wat ze niet doen.

Dus terug naar mijn ideeën. Ik denk dat we de kortere uitjes en de langere reizen kunnen splitsen. Als je (ik) een beetje wilt ontspannen van werk en leven, laten we zeggen maximaal drie weken, dan maak je een reis over land. De ernst van de pandemie kan helpen bij het beslissen welk type het beste is. Natuurlijk zijn treinen of bussen het beste als je je voetafdruk wilt minimaliseren.

Als je geïnteresseerd bent in het verkennen van een plek die wat verder van huis ligt, neem dan een paar maanden vrij om dat deel van de wereld te gaan zien. Probeer, eenmaal daar, alleen over land te reizen. Ga niet alleen voor de highlights, maar verken volledig wat dat gebied te bieden heeft. Ik geniet vaak meer van de dingen rondom het hoogtepunt dan van het ding zelf, omdat het niet zo druk is. Een poging doen om een aantal mooie dingen echt te zien, kan zoveel meer voldoening geven dan uit de auto springen, een foto te maken en er weer in springen om naar het volgende ding te rijden.

Zodra er vliegtuigen op groene waterstof of andere milieuvriendelijke manieren om lange afstanden te reizen beschikbaar zijn, ga ik graag weer de wereld verkennen. Tot die tijd denk ik dat ik mijn best zal doen om mijn impact te minimaliseren.