Het was de lente van 2020 toen ik deze ietwat vreemde vraag op Facebook plaatste: “Kan deze meid in de IT werken?”. Mijn plannen om door Europa te reizen werden abrupt geannuleerd vanwege het coronavirus. Ik moest plotseling beslissen wat ik in plaats daarvan ging doen. De hernieuwde kennis in mezelf dat ik bijna alles zou kunnen leren als ik er mijn zinnen op zou zetten en de nieuw aangeleerde kennis dat IT veel creatiever en diverser kan zijn dan ik altijd dacht, gaf me de motivatie om te zien of ik zou kunnen slagen in de IT.
Ik kreeg zoveel berichten en hulp van vrienden dat ik de sprong durfde te wagen. Niet lang daarna begon ik te werken als softwaretester. Ik moest veel leren over de software die ik moest testen, maar ik kon snel beginnen met de eerste echte tests. Ik had veel plezier met het leren van de kneepjes van het vak van deze nieuwe wereld. Niet om op te scheppen, maar ik was er best goed in, vooral voor iemand die nog nooit in de IT heeft gewerkt.
Het was de eerste keer in mijn leven dat ik mijn hersenen echt op volle kracht gebruikte. Een tijdje vond ik het erg leuk om te merken dat ik mezelf zo uit kon dagen. Toen ik echter merkte dat ik moeite had om iets voor mijn blog te maken, realiseerde ik me dat er geen ruimte meer was voor mijn creativiteit. Ik kon geen verbinding maken met de natuur zoals ik dat zo lang gewend was. Dat vond ik erg lastig om te accepteren. Dus toen mijn werkgever besloot me geen nieuw contract te geven, was ik op een bepaalde manier opgelucht. Ik kijk ernaar uit om wat tijd buiten door te brengen, ik kijk ernaar uit om weer tijd in mijn blog te steken.
Al met al kan ik zeggen dat mijn onderneming in de wereld van IT een succes was. Naast het leren van een nieuw vak, heb ik ook meer over mezelf geleerd.
Elk nieuw ding dat ik doe, laat me groeien
Ik ben nog geen grote boom maar mijn takken zijn al wijd uitgespreid. Ik weet dat ik niet erg hoog zal worden, maar ontdekken in welke richtingen ik kan groeien, zal waarschijnlijk mijn stijl zijn om een volwassen boom te worden. Ik zal die boom zijn die breder is dan hij hoog is en dat vind ik prima. De enige worsteling waar ik mee te maken heb, is dat de meeste bomen om me heen de soorten zijn die hoog worden, sommige smaller dan andere, maar allemaal hoger dan dat ze breed zijn.
Omdat het in mijn aard zit om mezelf te vergelijken, weet ik dat de meesten dat doen, kijk ik vaak verlangend naar alle hoge bomen en zou willen dat ik ook hoog kon worden. Ik weet dat ik het type boom ben dat niet hoog wordt en ook niet hoog wil worden, maar het is moeilijk om zoiets totaal anders te doen dan iedereen om me heen. Ik heb geluk dat veel van mijn vrienden en familie me accepteren voor de brede boom die ik ben. Sommigen begrijpen niet wat voor soort boom ik ben. Ze vertellen me dat ik net als alle andere bomen groot moet worden. Als ik uitleg dat ik sneller groei dan vele anderen, maar niet in de opwaartse richting, zeggen ze dat ik gewoon harder moet proberen om naar boven te groeien.
Ik weet dat dit mijn levenslange strijd zal zijn, niet luisteren als mij wordt verteld hoog te worden en te leren trots te zijn op het groeien van m’n takken in alle verschillende richtingen.
Op dit moment ben ik op zoek naar een nieuw stukje blauwe lucht om naartoe te groeien. Ik zie een paar verschillende richtingen, maar ik kan niet beslissen. Door veel tijd in de natuur door te brengen, hoop ik een richting te vinden die mijn sterkste voorkeur heeft. Als ik heb besloten, weet ik dat ik weer snel zal groeien in een nieuwe richting.
Succes!!!
LikeLiked by 1 person
Erg mooi omschreven Marlies! Prachtige vergelijking heb je gevonden. Ik heb genoten van ons gesprek laatst en wens je een hele mooie reis toe.
LikeLiked by 2 people
Dank je Anne. Ik vond het ook erg gezellig en leerzaam. Ben vandaag aangekomen en het is hier fantastisch.
LikeLiked by 1 person