Ik ben veranderd. Ineens besef ik het me. Ik wist dat ik aan het veranderen was, maar tegelijkertijd registreerde ik dat niet echt. I’m noticing that I have a hard time connecting with people. My way of thinking is so different from many of the people I hang out or work with.
De dingen waar de meeste van mijn landgenoten om geven, is iets waar ik niets meer om geef. Eenvoudige dingen zoals het huren of kopen van een stenen huis, gewoon winkelen of spullen bezitten. Het kan me gewoon niet meer schelen. Ik kan me nog herinneren hoe het voelde, maar het is nu allemaal verdwenen. Raar hoe deze dingen gaan. Met dit besef komt nog een openbaring.
Denken mensen dat ik me beter voel dan zij? Gedraag ik me alsof ik me beter voel dan anderen? Ik hoop het echt niet.
Op dit moment praat ik liever niet over bepaalde onderwerpen, omdat ik niet weet hoe ik me moet gedragen. Ik ben een slechte acteur en het voelt gewoon verkeerd. Ik probeer voorzichtig een aantal van mijn opvattingen aan het gesprek toe te voegen, maar het gebeurt zelden dat iemand ze lijkt te waarderen. Ik begrijp volledig dat de meeste mensen hun leven verkiezen zoals ze het leven, en dat respecteer ik.
Ik ben een station gepasseerd dat de meeste als hun eindbestemming zien. Dat maakt me niet zoveel uit. Maar het is moeilijk voor mij om te begrijpen waarom mensen daar blijven omdat ik heb gezien wat er verderop is. Tegelijkertijd denken ze misschien dat ik gek ben om door te gaan, want waar ze zijn in het leven is vrij fantastisch.
Moves by Nature 