Wanneer is een persoon succesvol? Dat is een vraag die steeds in mijn hoofd blijft spelen. Tijdens mijn HBO studie voelde ik dat er veel druk was op het opbouwen van een sterk CV. Doe het juiste stage en zorg ervoor dat de lijst met werkgevers niet te lang is. Nou, na tien jaar werken en 15 banen denk ik dat het maken van een sterke cv mislukt is. Mijn langste dienstverband bestond eerst uit een contract van een jaar en daarna een oproepcontract voor 9 maanden. Mijn kortste baan was slechts een paar weken lang.
Je zou kunnen vragen wat er is gebeurd. Ik weet het nog steeds niet precies, maar ik gaf de schuld aan anderen en de omstandigheden. Ik zei helaas vaak “waarom geeft niemand mij die kans?”. Nu realiseer ik me dat het gedeeltelijk een slechte tijd was om een baan te vinden, ik was niet de enige die worstelde. Maar er was iets anders aan de hand. Ik miste de passie en toewijding die anderen lijken te hebben. Ik ben altijd middelmatig geweest in alles.
Maar betekent dat dat ik niet succesvol ben?
Wat is de definitie van succes? Ik kan er niet helemaal een vinger op leggen. Ik had kunnen googelen naar een aantal populaire stukken waarin mensen een moderne verklaring voor de term ‘geslaagdheid’ geven. Maar uiteindelijk verandert het niet de perceptie van een zwerver zoals ik in de samenleving van vandaag?
En om eerlijk te zijn, ik weet niet eens hoe de maatschappij mij ziet. Het enige dat ik weet is dat ik me regelmatig een grote mislukkeling voel. Gelukkig zijn er veel andere momenten dat ik echt gelukkig ben met mijn leven.
De professionals benadrukken altijd dat het belangrijk is dat je zo lang als je kunt voor dezelfde werkgever werkt en zoveel mogelijk in je vakgebied werkt. Hoe meer ervaring je hebt in je vakgebied, hoe eenvoudiger het is om een baan te vinden. En ja dat is vaak waarom ik werd afgewezen, ik had niet dezelfde hoeveelheid ervaring als de andere mensen die solliciteerden. En het is rot om dit soort dingen de hele tijd te horen.
Maar ik wil de voordelen van het hebben van zoveel verschillende banen benadrukken. Door de jaren heen heb ik een aantal vaardigheden geleerd die niet relevant lijken als je denkt aan een landschapsarchitect. Maar in het dagelijks leven kan het behoorlijk nuttig zijn. Ik heb geruime tijd in een wasserette gewerkt en nu is het wassen van m’n eigen kleding veel gemakkelijker dan voorheen. Ook leerde ik verschillende soorten fruit op een zeer efficiënte manier te snijden. Ik heb zelfs de basis van HTML geleerd. Bovendien heb ik geleerd om me aan te passen. Ik heb mensenkennis opgedaan door met mensen uit verschillende lagen van de bevolking en verschillende plaatsen op de aarde te werken.
Met meer dan 15 banen heb ik zelfs nog meer sollicitatiegesprekken gehad. Als ik nu voor een sollicitatiegesprek ga, is helemaal niet eng meer, ik moet er gewoon voor zorgen dat ik niet te ontspannen ben als ik naar binnen ga. Afgelopen dinsdagmiddag had ik een sollicitatiegesprek voor een functie als afvalcoach. Een baan die niet vraagt om andere kwalificaties dan een passie voor recycling en sterke communicatieve vaardigheden. Ik was zo enthousiast tijdens het interview dat ik achteraf bang was dat ik het overdreef. Ik was extatisch toen ik de volgende ochtend een telefoontje kreeg dat ze me wilden hebben.
Natuurlijk ben ik nog niet begonnen maar ik denk dat dit een baan is die me hetzelfde gevoel geeft van het verschil maken als ik had toen ik in de Park Service was. Voor de mensen die zich nu beginnen zorgen te maken over het bedrijf dat ik aan het starten was, niets om me zorgen over te maken, daar ben ik nog steeds mee bezig, het is nog steeds een doel dat ik wil bereiken. Maar men kan helaas niet alleen van water en lucht leven.
Terug naar mijn verschrikkelijke carrière. Ik ben niet een persoon die het wil “maken”. Ik ben niet geïnteresseerd in beroemdheid of veel geld. Maar ik wil een verschil maken.
Als we carrière zouden definiëren als het pad naar je eigen persoonlijke doelen.
Dan ben ik zeker op de juiste weg. Het enige dat ik moet onthouden, zoals één van mijn persoonlijke voorbeelden Jochem Myjer zei, om tijdens het beklimmen van mijn carrièreladder onderweg van het uitzicht te blijven genieten, omdat het uitzicht vanaf elke stap op de ladder verbazingwekkend is.
Hoe zou je de term carrière definiëren? Ben je het met me eens? Laat het me weten.
One Reply to “Ik en m’n verschrikkelijke carrière”