De dag dat ik ontslag nam

Read this in English

Na acht jaar studeren en acht jaar proberen werk te vinden als tuin- en landschapsontwerper, was ik van de ene op de andere dag nergens meer zeker van. Vanaf m’n zestiende heb ik een bepaalde richting gekozen en sindsdien heb ik nooit meer echt nagedacht over wat ik wil doen en bereiken in m’n leven. Iedere stap en iedere keuze was vanzelfsprekend.

Er bovenop komen

Onverwachts, in de winter van 20015/2016, verloor ik alles waarvan ik dacht dat ik dat wilde in het leven. Een korte periode in 2015 gaf me het gevoel dat ik eindelijk alles voor elkaar had. Dat ik het zo mis kon hebben. Een paar maanden later was ik alles kwijt. Het begin van 2016 was ook het begin van mijn nieuwe leven. Ik ging in therapie, verhuisde en vond een nieuwe baan. Langzaam kwam ik er weer bovenop. Na een paar maanden werd ik opnieuw ontslagen.

Het kon me niet zoveel schelen, want dit was absoluut niet mijn droombaan, wat de vorige wel was. Daarna dacht ik een briljant idee te hebben, terug naar de basis. Ik ging terug naar het hovenierswerk, wat ik gestudeerd had op het MBO. Het plan was om te beginnen bij het begin en langzaam terug groeien naar een functie als tuin- en landschapsontwerper.

Onverwachts verliefd op Kalymnos

Na slechts drie weken werken ging ik naar Kalymnos (Griekenland) voor een klimtrip. Ik ging helemaal alleen heen, en hoewel ik al wat contacten had gemaakt online ontmoete ik nog veel meer mensen daar. Al snel riep ik dat dit de beste reis was die ik ooit had gemaakt. Bij terugkomst na deze vakantie voelde ik me verloren, het enige waar ik aan kon denken was terugkeren naar Kalymnos. Ik dacht dat zodra ik weer aan het werk zou zijn na zo’n fantastische vakantie mijn enthousiasme voor het werk wel terug zou komen. Het was namelijk de beste reis die ik ooit had gemaakt, dus waarom zou ik niet een beetje high zijn van zoiets. Waarom zou ik niet gelukkig zijn met het doen waar ik jaren voor had gestudeerd. Het was namelijk mijn leven. Hoe kon ik zo mis zitten, misleid door gewoontes die je leert van jongs af aan, kies een richting en blijf die volgen.

Heb ik nou net ontslag genomen?

Na een paar weken werken ging ik me eigenlijk alleen maar slechter en slechter voelen. Ik wilde daar niet zijn. Het werk was fysiek te zwaar en het was gewoonweg te veel voor me. Dat was erg lastig om dit aan mezelf en anderen toe te geven. Aan de andere kant zat er geen mentale uitdaging in het werk, ik verveelde me. Tegen mezelf bleef ik zeggen “Het wordt wel beter”. Maar dat werd het niet. Op een maandag ochtend, waarbij ik me nog steeds moe voelde na een weekend van drie dagen, dacht ik ineens “Wat als ik ontslag neem?”. Het spookte de hele dag door m’n hoofd. Aan het einde van de werkdag had ik m’n besluit wel genomen. Tegen de tijd dat ik naar bed ging was ik begonnen met het schrijven van een dagboek en besloten om ontslag te nemen voor het eerst in m’n carrière. Die avond was ik zo blij en opgelucht. Dit was de echte start van m’n nieuwe leven.