Anders dan mijn berichten over specifieke klimbestemmingen schreef ik nooit over het klimmen dat ik doe. Ik maakte voor het eerst kennis met de sport toen ik ongeveer 18 jaar oud was. Door het ontbreken van een klimpartner duurde het enige tijd voordat ik regelmatig begon te klimmen. Omdat Nederland zo plat is als een pannenkoek, was de enige plaats waar ik kon klimmen kunstrots in een klimhal. Toen ik op een outdoor introductiecursus in België ging, was ik echt verslaafd.
Ik vind het heerlijk hoe het klimmen mijn hoofd leeg maakt. Hoe ik me volledig moet concentreren op wat ik aan het doen ben en hoe mijn hele lichaam moet samenwerken om helemaal naar de top te komen. Als ik op de echte rots klim, voel ik me ook een deel van de natuur.
Pas later kwam ik erachter dat klimmen ook de natuur beschadigd. Naast dat er bouten in het rotsoppervlak geplaatst worden om veilig te kunnen klimmen, wordt ook de rots schoongemaakt. Planten en losse stenen worden verwijderd om veilig te klimmen en om ruimte te creëren om te klimmen. Vaak zijn deze planten “slechts” onkruid, maar ook zeldzame planten leven op deze rotsen. De meeste mensen die nieuwe routes openen, hebben geen kennis over plantensoorten en kunnen een unieke habitat vernietigen. Ook is de rots vol met dierenleven.
Ik heb gevallen gehoord over nestelende uilen en ik heb veel hagedissen en insecten op die rots gezien tijdens het klimmen. Een rotsoppervlak is vaak een zeer delicate omgeving. Kleine aanpassingen kunnen een grote impact hebben. De klimsport wordt steeds populairder, met als gevolg dat steeds meer mensen de rotsen gebruiken. Wandelen, zekeren, ontspannen en het neerleggen van spullen kan er ook toe leiden dat het plantenleven onder de rotsen verdwijnt. Als er geen planten zijn, is er ook geen ruimte voor dierenleven.
Dus wat moet ik doen?
Ik wil niet stoppen met klimmen. De sport is voor mij een levensstijl geworden. Dus als ik niet stop, kan er iets anders zijn dat ik zou kunnen doen. Gelukkig zijn veel klimmers geïnteresseerd in natuur en milieu. Wat ik zou kunnen doen, is mensen bewust maken van de dingen die op de rots wonen, dat we moeten oppassen dat we niet meer beschadigen dan nodig is.
We zijn slechts bezoekers en mogen niets anders achterlaten dan voetafdrukken en niets anders meenemen dan foto’s.
Moves by Nature 
One Reply to “De twee kanten van klimmen”